پیام دکتر اکبر مولایی سرپرست مدیریت امور پردیس های دانشگاه فرهنگیان استان بوشهر در آستانه آغاز مهر وبازگشایی مدارس ودانشگاه ها
مهر مهربان
مهر فرصتی است برای تبریک به تمامی آنانی که عرصه ای ازحیات خویش را مستقیما به اموزش تخصیص داده اند از آموزشگران که سیر حیات خود بدان وابسته داشته اند تا تعلم جویانی که ناخواسته بضرورت حیات درگیر آموزش اند.
اما راستی هدف از آموزش چیست ؟ یا در واقع آموزش چه چیز؟
اسناد بالادستی نظام مقدس جمهوری اسلامی اعم از سند تحول ، چشم انداز 1404، و مصوبات شورای عالی آموزش و پرورش ، هدف کلان آموزش را تربیت انسانی می دانند با 41 ویژگی از جمله : تربیت انسانی مومن ، حقیقت جو ، وطن دوست ، جهانی اندیش، امیدوار ، دارای عزت نفس، سالم و بانشاط ، قانونمند ، آماده ورود به زندگی فردی خانوادگی اجتماعی و .......... . حال نکته قابل تامل این است که برای رسیدن به این چشم انداز، آموزش چکار باید بکند و نقش همگان در ایفای این نقش چیست؟! ویژگیهای برشمرده عمدتا در اثر تربیت حاصل می ایند که مقوله ایست از جنس مهارتهای رفتاری و غیر شناختی که مستلزم ایجاد شرایط است حال آنکه توقع بر آنست که در چهارجوب محصور کلاس رخ دهد که ناممکن است تغییر رفتار می بایست در فرایند زماندار و از طریق عمل و با نظارت مربی خانواده و اجتماع نهادینه گردد اینجاست که اگر اجماع همگانی افراد خانواده و اجتماع صورت نگیرد تربیت بفعل در نمی آید. پس باید آموزش همگانی را بر مبنای آماده سازی شهروند آینده اجتماع بنا کرد تا چشم انداز آموزش، رفاه نسل حاضر در اجتماع سالم باشد کارکردی که در آموزش فعلی کمرنگ دیده می شود در بوران سبقت خانواده برای قبولی فرزندان در کنکور کارکرد دومی برای آموزش تعریف می گردد و آن گذر از آزمونی است که تعیین کننده شغل آینده است و متاسفانه معیار سنجش تحقق اهداف آموزش آزمون اندوخته های شناختی یا اطلاعات نظریست که به هیچ عنوان با دانش یک فرد نمی توان به چگونگی رفتار پی برد .
اگر تعلیم و تربیت معطوف آماده سازی شهروند آینده گردد آنگاه نه برای راهیابی فرزندانمان به دانشگاه بلکه برای دنیای عاری از خشونت و فسادو اعتیاد ، دنیای عاری از زور و زندان ، دنیای مملو از شادی و امید ، در کنار شهروندی که قانون را نه میداند بلکه عامل و مقید است احترام و ادب را در کردار دارد ، از زندگی خود لذت می بریم و با شکوفایی استعدادهای فرصت بروز یافته دنیایی رو به پیشرفت و مترقی که روز بروز با عدالت و انصاف به سمت رفع مشکلات بشری پیش خواهیم رفت . بر خود لازم می دانم تا برای تربیت و آموزش نسل آینده همه مردم اجتماع خود را دعوت کنم . فرزندان ما بعد از تعلق به خانواده ،شهروندان ایران عزیز ما و این کره خاکی هستند آماده سازی آنها وظیفه ای همگانیست که آموزش و پرورش هماهنگ کننده است، بیایید قبل از آنکه در سست گرفتن آموزش شاهد تباهی انسان های زیادی باشیم که بازار کار زندان ها و دادگاهها را فراهم می آورند و یا قبل از آنکه زندگی خود را مملو از انسانهایی ببینیم که با نا آشنایی به قانون و عدم معرفت وظایف و حقوق خود زندگی را بر همگان تلخ می کنند به کمک تربیت نسل اینده بیاییم و در ایجاد اجتماعی موفق و پرنشاط مشارکت جوییم .
با امید به آنروز