در دانشگاه فرهنگیان استان بوشهر برگزار شد:
نشست تخصصی فردوسی و زبان فارسی

به گزارش روابط عمومی دانشگاه فرهنگیان استان بوشهر، حسین منصورنژاد در این نشست که در سالن کنفرانس پردیس علامه طباطبایی برگزار شد، اظهار داشت: قبل از اینکه ما فردوسی را بزرگ بشماریم و بستاییم، او ما را ستوده است چنان که در این بیت شعر هر آن کس که دارد هش و رای و دین

پس از مرگ بر من کند آفرین بیان کرده است.

مدرس دانشگاه فرهنگیان استان بوشهر گفت: یکی از مشکلات ما جامعه‌‌ی فرهنگی، دوری از متن و دوری از مطالعه ی مداوم شاهنامه است و ما نقش واقعی فردوسی در حفظ زبان و فرهنگ ایرانی را نمی‌دانیم.

وی بیان کرد: ایرانیان پیش از فردوسی قومی متفکر و با فرهنگ و خرد بودند و فردوسی در حفظ و نگهداشت این فرهنگ کوشید و باید گفت که شاهنامه یک کتاب تاریخی نیست و جستجوی تاریخ در شاهنامه کار درستی نیست، در واقع فردوسی تاریخ نویس نیست و او در حفظ زبان و فرهنگ ایران کوشید.

منصورنژاد با اشاره به رابطه شاهنامه و زبان فارسی خاطرنشان ساخت: شاهنامه گنجینه‌ی عظیمی از واژگان فارسی است، تقریبا ۵۰۰ هزار واژه‌ی فارسی در شاهنامه حفظ شده و به دست ما رسیده است و فردوسی در پردازش داستان ها و منظوم کردن آنها توانمند بوده و وزن اشعار شاهنامه وزنی کوبنده و حماسی است.

وی تصریح کرد: فردوسی با خون دل داستان های شاهنامه را جمع آوری کرده و سروده و تمام داستان ها، اساطیر و شخصیت های شاهنامه، از فرهنگ عامه و واقعی مردم بوده و پرورده و ساخته ذهن و فکر فردوسی نبوده است.

منصورنژاد با اشاره به علت ماندگاری شاهنامه نسبت به دیگر آثار ادبی تاکید کرد: دست گذاشتن روی نیاز های مردم و حرف دل مردم را زدن باعث شد تا شاهنامه در کنج خانه ها و در محافل و مجالس مختلف خوانده و ماندگار شود

این نشست توسط انجمن ادبی پردیس علامه طباطبایی بوشهر برگزار شد..